Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι έφηβοι καταφεύγουν
στα ναρκωτικά με τα ποσοστά να ξεκινούν από ηλικίες 13 ετών και άνω…
Όμως γιατί να υπάρχει έξαρση αυτού του φαινόμενου στην
κοινωνία της πληροφόρησης; Σε συζήτηση που πραγματώθηκε στο σχολείο μας για την
ενημέρωση των γονιών από το κέντρο απεξάρτησης ναρκωτικών ΚΕΘΕΑ-ΣΤΡΟΦΗ δόθηκαν
κάποιες πιθανές απαντήσεις.
Το πρόβλημα είναι πολυπαραγοντικό. Υπάρχουν βιολογικοί και
κοινωνικοί παράγοντες, σημαντικό ρόλο όμως έχει και η οικογένεια και η προσωπικότητα.
Όταν ένα άτομο από την οικογένεια κάνει χρήση ουσιών, αυτό σημαίνει κάτι και
για τα υπόλοιπα μέλη της και δεν έχει την ευθύνη μόνο ο ένας αλλά όλοι. Η
εφηβεία είναι ίσως το πιο κρίσιμο στάδιο ηλικίας και απαιτεί προσοχή.
Το άτομο που κάνει χρήση πάντα δείχνει σημάδια και στέλνει
μηνύματα βοήθειας. Τέτοια σημάδια είναι η αλλαγή διάθεσης και συμπεριφοράς, η
έντονη σύγκρουση με στενά πρόσωπα αλλά και άγνωστα, η ξαφνική αλλαγή παρεών, η
χαμηλή σχολική επίδοση και οι συχνές απουσίες, το μειωμένο ενδιαφέρον , η
αλλαγή συνηθειών στον ύπνο, η απώλεια όρεξης και χρημάτων, οι ασυνήθιστες
μυρωδιές και ευρήματα όπως αλουμινόχαρτα, χαρτάκια , καλαμάκια και βελόνες.
Υπάρχουν διαφορετικά στάδια,
αρχικά είναι ο πειραματισμός που συνήθως αρχίζει από την παρέα, ύστερα η
κανονική χρήση που εξαπατά το άτομο και τον κάνει να νιώθει ότι καλύπτει
ψυχολογικά και συναισθηματικά προβλήματα , ακολουθεί η λειτουργική χρήση που
είναι συνεχής και τέλος το άτομο καταλήγει στην εξάρτηση όπου δεν νιώθει καμία
ενοχή και φτάνει πολλές φορές στο σημείο να ανακατεύει διαφορετικά είδη
ναρκωτικών. Ακόμα όμως και όταν η οικογένεια αντιλαμβάνεται το πρόβλημα
αρνείται να το παραδεχτεί και να το αποδεχτεί για να βρει μια λύση, αρνείται
ακόμα και να ενταχτεί στο πρόγραμμα, νιώθει θυμό και δεν δέχεται ότι έχει
μερίδιο ευθύνης. Τέλος αξίζει να αναφερθεί ότι υπάρχει ένα νέο είδος ναρκωτικών
που προέρχεται από τις μπαταρίες το λεγόμενο σίσα . Πρωτοεμφανίστηκε πριν από
2,5 με 3 χρόνια είναι ένα είδος κοκαΐνης, πιο οικονομικής που προκαλεί καρκίνο,
ψυχωτικά επεισόδια και παράλυση στο σώμα και είναι άκρως επικίνδυνο.
Ομιλία από γονέα που το παιδί του ήταν εξαρτημένο στα
ναρκωτικά
«Δεν έπεσα από τα σύννεφα ούτε ένιωσα θυμό όταν με
ενημέρωσαν από το σχολείο. Είχα δει τα σημάδια. Θύμωσα περισσότερο με τον εαυτό
μου, επειδή μου είχε ξεφύγει αυτή η κατάσταση. Μίλησα στον γιο μου αλλά δεν
άλλαξε κάτιι. Ο πατέρας του δεν το πίστευε καν. Προσπαθούσα να αντέχω για όλη
την οικογένεια, υπήρχαν έντονες συγκρούσεις και ο πατέρας υπερασπιζόταν το
παιδί. Αυτή η κατάσταση κράτησε περίπου 2,5 χρόνια. Όταν τον συνέλαβαν και
μπήκε φυλακή, ένιωθα θυμό επειδή βρισκόταν εκεί και ταυτόχρονα και λύπη που
πέρναγε όλο αυτό. Περίμενα να με καλέσει και να δεχτεί την βοήθεια μου. Είχαμε
μεγάλο πρόβλημα με τον νόμο. Προσπάθησα να ηρεμήσω και να διαχειριστώ τον φόβο
μου.
Τότε βρήκα το πρόγραμμα ΚΕΘΕΑ και μετά από αυτό ζήτησε
και μόνος του να ενταχτεί στο πρόγραμμα. Μετά από χρόνια κατάφερα να
απενοχοποιηθώ και κατάλαβα ότι δεν έφταιγα μόνο εγώ. Ο πατέρας το δέχτηκε όταν
πια είχε φτάσει στο στάδιο της επανένταξης. Ευτυχώς το παιδί είναι χρόνια καθαρό
, έχει αποκατασταθεί η σχέση μας και έχουμε βρει ξανά τις ισορροπίες μας».
Εύα Γιαννούκου Β1
