Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ατόμων με ειδικές ανάγκες (ΑΜΕΑ) δεχθήκαμε στο σχολείο μας την προγραμματισμένη επίσκεψη της κοινωνικής λειτουργού του Ειδικού σχολείου Ιλίου. Η συζήτηση μαζί της διήρκεσε δύο ώρες, κατά την οποία οι μαθητές ενημερώθηκαν για τα προβλήματα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα άτομα αυτά στη σημερινή κοινωνία.
Με την άφιξή της αντιμετωπίσαμε το πρώτο πρόβλημα σχετικά με την μετακίνηση της στο χώρο του αμφιθεάτρου, καθώς ήταν καθισμέν...η σε αναπηρικό αμαξίδιο. Ήδη μάλιστα αναφερόμενη στην σχεδιαζόμενη εκδήλωση-χορού του σχολείου μας, η κοινωνική λειτουργός ρώτησε τους μαθητές, πως θα αντιδρούσαν αν εκεί παρευρισκόταν ένα άτομο με μία ιδιαιτερότητα σαν τη δική της. Οι απαντήσεις ήταν αντινομικές. Τότε δύο μαθητές κλήθηκαν να προσπαθήσουν να χορέψουν με την κοινωνική λειτουργό. Η προσπάθεια του πρώτου στέφθηκε από επιτυχία. Αντίθετα, ο δεύτερος παραδέχτηκε ότι αντιμετώπιζε δυσκολία, να χορέψει μαζί της. Αφού ρωτήθηκε αν το πρόβλημα ήταν το αναπηρικό αμαξίδιο, η θετική του απάντηση ώθησε τη γυναίκα να σηκωθεί, αφήνοντας άναυδους όλους τους μαθητές. Όπως παραδέχτηκε η ίδια ήθελε να τους δείξει έμπρακτα και βιωματικά πως κινείται, νιώθει και δραστηριοποιείται ένας άνθρωπος σε αμαξίδιο.
Η ενημέρωση έληξε με βιωματικές δραστηριότητες, όπου μαθήτριες και μαθητές βρέθηκαν για λίγα λεπτά στην θέση των ΑΜΕΑ, και με την παρουσίαση ενός βίντεο σχετικά με τις δραστηριότητες των μαθητών του Ειδικού σχολείου Ιλίου. Στο τέλος μας προσκάλεσε όλους να επισκεφτούμε το σχολείο τους και να ανακαλύψουμε το δικό τους κόσμο.
Είμαστε σίγουροι ότι η αρχική μας αμηχανία και τα δάκρυα ενθουσιασμού για την ψυχική δύναμη των ΑΜΕΑ θα γίνουν αγάπη, στήριξη, ενδιαφέρον, αποδοχή...
Ευχαριστούμε πολύ την κυρία Στασινού για τη βοήθεια της.
Με την άφιξή της αντιμετωπίσαμε το πρώτο πρόβλημα σχετικά με την μετακίνηση της στο χώρο του αμφιθεάτρου, καθώς ήταν καθισμέν...η σε αναπηρικό αμαξίδιο. Ήδη μάλιστα αναφερόμενη στην σχεδιαζόμενη εκδήλωση-χορού του σχολείου μας, η κοινωνική λειτουργός ρώτησε τους μαθητές, πως θα αντιδρούσαν αν εκεί παρευρισκόταν ένα άτομο με μία ιδιαιτερότητα σαν τη δική της. Οι απαντήσεις ήταν αντινομικές. Τότε δύο μαθητές κλήθηκαν να προσπαθήσουν να χορέψουν με την κοινωνική λειτουργό. Η προσπάθεια του πρώτου στέφθηκε από επιτυχία. Αντίθετα, ο δεύτερος παραδέχτηκε ότι αντιμετώπιζε δυσκολία, να χορέψει μαζί της. Αφού ρωτήθηκε αν το πρόβλημα ήταν το αναπηρικό αμαξίδιο, η θετική του απάντηση ώθησε τη γυναίκα να σηκωθεί, αφήνοντας άναυδους όλους τους μαθητές. Όπως παραδέχτηκε η ίδια ήθελε να τους δείξει έμπρακτα και βιωματικά πως κινείται, νιώθει και δραστηριοποιείται ένας άνθρωπος σε αμαξίδιο.
Η ενημέρωση έληξε με βιωματικές δραστηριότητες, όπου μαθήτριες και μαθητές βρέθηκαν για λίγα λεπτά στην θέση των ΑΜΕΑ, και με την παρουσίαση ενός βίντεο σχετικά με τις δραστηριότητες των μαθητών του Ειδικού σχολείου Ιλίου. Στο τέλος μας προσκάλεσε όλους να επισκεφτούμε το σχολείο τους και να ανακαλύψουμε το δικό τους κόσμο.
Είμαστε σίγουροι ότι η αρχική μας αμηχανία και τα δάκρυα ενθουσιασμού για την ψυχική δύναμη των ΑΜΕΑ θα γίνουν αγάπη, στήριξη, ενδιαφέρον, αποδοχή...
Ευχαριστούμε πολύ την κυρία Στασινού για τη βοήθεια της.
Αλέξανδρος Τσίγκας Γ3
Αλεξάνδρα Πολυβού Γ4
Αθηνά Τσουκάτου Γ5
Αλεξάνδρα Πολυβού Γ4
Αθηνά Τσουκάτου Γ5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου