«Κόλαση είναι οι άλλοι», είχε πει ο
Σαρτρ την ώρα που ο Καροντύ υποστήριζε ότι «Κόλαση είναι η απουσία των άλλων».
Τι ακριβώς ισχύει όμως; Και τι είναι Παράδεισος; Είναι οι άλλοι ή η απουσία
τους; Είναι η συντροφία ή η μοναξιά;
Υπάρχει άραγε καλύτερη περίοδος για να
απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα από τις γιορτινές μέρες και κυρίως τις μέρες
των Χριστουγέννων; Μάλλον όχι. Όταν κάνοντας μια βόλτα σ’ έναν στολισμένο δρόμο
βλέπεις αγαπημένα ζευγάρια να κάνουν βόλτες, παρέες παιδιών να απολαμβάνουν την
ελευθερία τους ενώ από την άλλη βλέπεις άτομα μοναχικά να κοιτούν αδιάφορα
βιτρίνες ή να πίνουν τον καφέ τους ατενίζοντας το άπειρο τότε έχεις απορία τι
είναι Κόλαση και τι είναι ο Παράδεισος, τι είναι ευτυχία και τι δυστυχία;... Μα
φυσικά και όχι! Ποιος μπορεί να αρνηθεί τα οφέλη μιας καλής παρέας; Και ποιος
μπορεί να ισχυριστεί ότι οποιαδήποτε ησυχία που εγγυάται η μοναχικότητα μπορεί
να αντικαταστήσει τις στιγμές χαράς που ζεις με τη συντροφιά;
Σίγουρα οι άνθρωποι κάνουν λάθη, πληγώνουν,
εκμεταλλεύονται, προδίδουν. Αλλά και ακούν, βοηθούν, συμπαραστέκονται,
στηρίζουν. Η παρέα μαζί τους σε βοηθά να ανταλλάξεις απόψεις, να μάθεις, να
ξεχάσεις για λίγο τα προβληματά σου, να γελάσεις, να διασκεδάσεις. Τι απ’ όλα
αυτά σου προσφέρει η μοναξιά, η αντικοινωνικότητα, η εσωστρέφεια; Και ναι, όταν
μας πληγώνουν δεν βλέπουμε τα θετικά και ενστερνιζόμαστε την άποψη του Σαρτρ.
Αναπολώντας όμως τις στιγμές ευτυχίας με τους φίλους ανακτούμε τη χαμένη στους
ανθρώπους εμπιστοσύνη μας και μάλλον
τείνουμε να αποδεχτούμε την άποψη του Καροντύ...
Έλενα Καρατασά Β’2
