Με αφορμή το λογότυπο
της Google για τα 90ά
γενέθλια της Μαρίας Κάλλας νομίζω πως πρέπει να θυμηθούμε την μεγάλη πορεία της
που μας έκανε να νιώσουμε υπερήφανοι ως χώρα.
Η Μαρία Άννα Σοφία
Καικιλία Καλογεροπούλου γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1923 από Έλληνες μετανάστες
γονείς και έχει μία μεγαλύτερη αδερφή που τότε ζούσε ήδη στην Ελλάδα. Όμως μη
νομίζεται ότι δεν ένιωθε Ελληνίδα ή ότι δεν ήξερε ποια είναι η καταγωγή της
διότι το 1937 ήρθε να ζήσει μόνιμα στην χώρα μας. Ωστόσο το 1945 το τεράστιο
ταλέντο της την παρακίνησε να επιστρέψει στη Νέα Υόρκη και έτσι το 1949 κάνει
την πρώτη της εμφάνιση με τη "Τζοκόντα" του Αμιλκάρε Πονκιέλι.
Η εμφάνιση που της χάρισε την πρέπουσα
αναγνώριση και την αποθέωση που απαιτούσε η φωνή της, έγινε στις 7
Δεκεμβρίου 1951 όπου η Κάλλας ανοίγει τη σαιζόν στη Σκάλα
του Μιλάνου με τους "Σικελικούς
Εσπερινούς".
Χρειάστηκαν μόνο πέντε χρόνια για να καταφέρει να κάνει την πρώτη της
παράσταση στην Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης ως "Νόρμα". Η παράσταση
εκθειάζεται από τους κριτικούς και ακολουθεί την ίδια χρονιά νέος καλλιτεχνικός
θρίαμβος στην Όπερα των Παρισίων με την ίδια παράσταση.
Στις 5 Ιουλίου 1965 εμφανίζεται για τελευταία φορά σε
παράσταση όπερας στο Κόβεντ Γκάρντεν με την "Τόσκα". Ένα χρόνο αργότερα απεκδύεται την
αμερικάνικη και δέχεται την ελληνική υπηκοότητα πράξη που την έκανε να ελπίζει
ότι θα δεχόταν πρόταση γάμου από τον Αριστοτέλη Ωνάση, πράγμα το οποίο
τελικά δεν συνέβη ποτέ.
Δυστυχώς, στις 16
Σεπτεμβρίου 1977, σε ηλικία μόλις 53 ετών, αφήνει την τελευταία πνοή της στο
Παρίσι. Τέσσερις μέρες αργότερα μετά την κηδεία της αποτεφρώθηκε κατόπιν δική
της επιθυμίας και δύο χρόνια μετά η τέφρα της σκορπίστηκε στο Αιγαίο.
Έχουν υπάρξει
διάφορες ικεσίες για τα πραγματικά αίτια του θανάτου της αλλά η πιο πειστική
υπήρξε η διάγνωση του ιατρού Μάριο Τζακοβάτσο που αναγνώρισε το 1975 την πάθηση
της δερματομυοσίτιδας που είχε ως αποτέλεσμα την ανακοπή καρδιάς της διάσημης
Ελληνίδας υψιφώνου.
Η πολυκατοικία που στέγαζε την οικία της Μαρίας Κάλλας
 |
Ντότσικα Βασιλική Α’3
